The Interpreters / Py-set

The Interpreters is in 1961 opgericht door Jan en Frans Bronzwaer met Fré Videler, Frans Moers en Lucas van Meer. De band fungeerde aanvankelijk als de schoolband van het Bernardinus College in Heerlen en de naam was gebaseerd op het feit dat ze covers van onder meer Beatles en Rolling Stones begon te spelen. In 1962 werd de eerste single van The Interpreters uitgebracht. Het titelnummer “Any Time” is geschreven door Frans Bronzwaer, de zanger/gitarist en componist van de band. In 1966 werd de naam veranderd in Py-Set en ontwikkelde de band zich in de periode 1961-1980 tot één van de bekendste Limburgse popgroepen. Er waren veel live-optredens door heel Nederland, België, Duitsland en Frankrijk.

1962

The Interpreters, later PY set, in hun prille begin als schoolorkest. Met Frans Bronzwaer, Fre Videler, Jan Bronzwaer, Frans Moers en Lucas Vermeer

De enige klanken die Frans (jongste van een eeneiïge tweeling) thuis hoorde bestonden uit klassieke muziek. Maar op zeer jeugdige leeftijd trommelden de twee jongens er in Heerlen lustig op los door op maggi-blikken te slaan. In het slachthuis wist broer Jan een varkensblaas te bemachtigen en maakte er zo een echt trommelvel van.

Met ‘Blueberry Hill’ van Fats Domino (Amerikaanse hit in 1956) begon de belangstelling voor popmuziek. Dat was een actieve interesse. Niet alleen luisteren maar ook zelf muziek maken. Net zoals de broertjes Everly (‘Bye bye love’, ‘Wake up little Susie’, ‘Devoted to you’) bleek de tweeling op een natuurlijke manier (mee en) samen te kunnen zingen. Dat inspireerde het tweetal wat later om een eigen bandje te beginnen. Van de verdiensten van een krantenwijk wist Frans een gitaar aan te schaffen. Frans en Jan, samen met Frans Moers en Hans Gadiot, werden de Interpreters.

Optredens hadden ze meer dan genoeg. Elk dorp in Zuid-Limburg had een of meer zaaltjes waar in het weekend muziek gemaakt werd. Soms hoorden ze bij de kerk, soms niet. Het Juphuis in Heerlen bijvoorbeeld was een locatie waar ze regelmatig optraden. En niet te vergeten het HKB-gebouw, waar ze drie maanden lang elk weekend op de planken stonden - om maar eens wat te noemen. Binnen korte tijd waren ze populair

v.l.n.r. Jan Bronzwaer, Hans Gadiot, Frans Bronzwaer, Frans Moers,

    The Interpreters uit Heerlen (1962)

    L-R: Theo Meeuws (theekistbas), Jan Bronzwaer (drums/zang), Arno de Jong (slag), Frans Bronzwaer (solo/zang), Fré Fideler (slag) en Lucas van Meer (sax).

The Interpreters (1961-1967)

Frans Bronzwaer : Lead Vocal & Leadguitar (1961 > 1980)

Jan Bronzwaer : Drums & Vocals (1961 > 1980)

Frans Moers : Bass Guitar – (1961 > 1968)

Lucas van Meer : Saxophone (1961 > 1963)

Fré Videler : Guitar & Vocals (1961 > 1970)

Arno de Jong : Guitar (1962 > 1963)

Theo Meeuws : Acoustic Bass (1961 > 1962)

Hans Gadiot ; Guitar & Vocals (1966 > 1967)

Ben Muermans : Road Manager & Mix Engineer (1968 > 1976)

John Nicol : Manager (1964 > 1969)

Ze waren in de overgangsfase van Cliff Richard en de Shadows naar de beat. In het begin deden ze nog het ‘oude’ repertoire, dat vanwege de perfecte show begin jaren zestig heel ‘progressief’ was. De Shadows droegen de zelfde kostuums, maakten de zelfde passen en gebaren. Daarmee werden ze grote idolen.

The Interpreters: Jan Bronzwaer-Fré Videler-Frans Moers-Frans Bronzwaer-Lucas van de Meer

Jack Bruning bracht The Interpreters naar een zaaltje in Nijmegen. daar maakten ze opnamen voor hun single ‘Any time’ De twee nummers zetten ze in één keer op de band, zonder indubben of wat dan ook. Er werden zevenhonderd stuks op Public Record geperst. In het eerste weekend waren ze er meteen vijfhonderd kwijt. Hier overhandigt Bruning de single aan de band in het Juphuis.

The Interpreters met manager John Nicol (rechts) 1966

In januari 1967 veranderde The Interpreters de naam van de band in Py-Set. In de periode 1960-1980 trad de band op door heel Nederland, België, Duitsland en Frankrijk en opereerde voornamelijk in drie- en viermansformaties. In hun repertoire kwamen vaak nummers van de Cream, hun favoriete band en groot op dat moment. Gitarist Frans werd de huiscomponist van de band en hij schreef veel liedjes voor de band. In 1971 begon hij ook als soloartiest te werken, onder de artiestennaam Richard Neal. In de afgelopen 10 jaar waren de vaste bandleden: Frans Bronzwaer, Jan Bronzwaer, George Hundscheid, Mike Schurer en Roadmanager Ben Muermans. In 1980 ging de band met pensioen.